Cemile Yıldırım
Annem ile ilgilenemiyorduk bu beni çok üzüyordu. Kendisi çok değişmişti, depresyondaydı. Canı sıkıldığı belliydi. Bizde onun da isteğiyle bir huzurevine götürmeye karar verdik. İlk götürdüğümüz yeri istememişti. Sonra Derman Huzurevinde karar kıldık. Oradan da umudum yoktu ama tam tersi olarak teyzem burayı çok sevdi. Bize anlattığına göre her gün ayrı bir eğlence, sevgiyle yaklaşan çalışanlar ve bize saygı da kusur etmeyen yönetici. Derman Huzurevindeki herkese teşekkür etmek isterim.
